Wśród materiałów murowych stosowanych w polskim budownictwie na uwagę zasługuje beton komórkowy. Badania statystyczne przeprowadzone przez GUS w 2018 roku pokazały, że blisko połowa inwestycji budowlanych w kraju realizowanych jest przy użyciu właśnie tego materiału. Warto więc dowiedzieć się czym jest beton komórkowy i jakie są jego najważniejsze cechy.
Czym jest i jak powstaje beton komórkowy
Początki tego materiału budowlanego w Polsce sięgają lat 50-tych XX wieku. Produkt ten wytwarzany jest z piasku kwarcowego, wapna, cementu oraz sproszkowanego aluminium. W procesie produkcji cząsteczki aluminium wchodzą w reakcję z wodorotlenkiem wapnia, co powoduje spulchnienie betonowej masy. Powstają w niej miliony mikroporów, w których zamknięte zostaje powietrze. Tak przygotowana masa betonowa formowana jest w bloczki, które po zastygnięciu tworzą materiał stosowany do murowania ścian. Wyróżnia się beton komórkowy biały, zawierający jedynie naturalne składniki oraz szary, do którego dodawane są popioły lotne. Najbardziej znana marka szarego betonu komórkowego to suporeks.
Cechy betonu komórkowego
Podstawową cechą betonu komórkowego jest jego znakomita izolacyjność termiczna. Wynika ona z dużej ilości porów zawierających powietrze, które jest dobrym izolatorem. Bloczki o gęstości 300 kg/m3 charakteryzują się współczynnikiem przewodzenia ciepła na poziomie 0,075 W/(mK). Beton komórkowy to materiał lekki i łatwy w obróbce. Jego cięcie, przekłuwanie czy żłobienie nie nastręcza żadnych problemów. W sprzedaży dostępne są gotowe systemy składające się z idealnie pasujących do siebie elementów, takich jak bloczki, nadproża, kształtki, czy też elementy stropowe. Korzystanie z całych systemów pozwala uniknąć występowania mostków termicznych. Wbrew powszechnie rozpowszechnianym mitom, beton komórkowy jest odporny na działanie pleśni, bakterii i grzybów. Znakomite właściwości paroprzepuszczalne sprawiają, że materiał ten łatwo przyjmuje i oddaje nadmiar wilgoci, co korzystnie wpływa na mikroklimat panujący wewnątrz pomieszczeń.
