Poddasze to istotna część każdego wielokondygnacyjnego budynku. Aby uniemożliwić ucieczkę ciepła z domu koniecznie trzeba je zaizolować termicznie. Jakie ocieplenie poddasza jest najlepsze?
Ciepłe i przytulne poddasze
W wielu domach poddasze stanowi część mieszkalną. Pomieszczenia ze skosami są nie tylko bardzo przytulne, lecz także pięknie się prezentują.
Każde poddasze może być praktycznie i wygodnie użytkowane przez domowników pod warunkiem, że zostanie odpowiednio ocieplone. Odpowiednia warstwa wełny czy styropianu zapewnia odpowiednie ciepło nawet w najmroźniejsze, zimowe dni.
Prace związane z ociepleniem pod skosami należy zawsze rozpocząć wówczas, gdy budynek mieszkalny jest doprowadzony do stanu surowego zamkniętego. Co prawda nie musi on być w całości wykończony, ale powinien mieć wstawione okna oraz ułożone pokrycie dachowe.
Styropian czy wełnę – co wybrać do ocieplenia poddasza
W wielu nowoczesnych budynkach mieszkalnych do ocieplania połaci dachowych stosuje się wełnę mineralną. Ten materiał budowlany jest znakomitym izolatorem termicznym oraz posiada odpowiednio dużą sprężystość. Dzięki temu z jego pomocą można bardzo szczelnie wypełniać wszelkie przestrzenie znajdujące pomiędzy drewnianymi elementami konstrukcji dachu.
Ponadto istotną zaletą wełny mineralnej jest to, że produkt ten jest niepalny, zatem w razie pożaru doskonale chroni drewnianą konstrukcję dachu przed ogniem.
Wełna to nie jedyny materiał powszechnie używany do ocieplenia poddaszy. Drugim często stosowanym produktem jest styropian. Materiał ten dzięki fabrycznie wykonanym nacięciom doskonale sprężynuje się oraz bardzo szczelnie wypełnia przestrzenie pomiędzy poszczególnymi krokwiami.
Na rynku budowlanym dostępne są również płyty z grafitowego styropianu, które to mają znacznie lepszą izolacyjność, niż tradycyjny, biały styropian.
Jak umieścić materiał izolacyjny?
Najlepszym miejscem do ułożenia materiału izolacyjnego są przestrzenie znajdujące się pomiędzy krokwiami w połaci dachowej. Niemniej wysokość typowych belek często jest za mała i wówczas gruba wełna izolacyjna wystaje poza krokwie.
Zatem, gdy krokwie mają być zakryte, zazwyczaj projektuje się je od razu o potrzebnej wysokości albo układa ocieplenie w dwóch warstwach.
Pierwszą warstwę wełny umieszcza się zawsze na wcisk między krokwiami, natomiast drugą układa się pomiędzy poszczególnymi elementami rusztu, który to jest konstrukcją nośną dla okładziny wykończeniowej.
Grubość pierwszej warstwy ocieplającej umieszczanej pomiędzy krokwiami powinna być:
– dla połaci zabezpieczonych specjalną folią wysokoparoprzepuszczalną – o ok. 1-2 cm mniejsza, niż wysokość krokwi.
– dla połaci zabezpieczonych folią niskoparoprzepuszczalną lub papą – od 3 do 6 cm mniejsza od wysokości krokwi.
Z kolei grubość drugiej warstwy ocieplenia powinna zawsze być taka, aby po zsumowaniu obu warstw otrzymać grubość ok, 20-25 cm, a dla domu energooszczędnego – 30 cm. Przeważnie grubość drugiej warstwy ocieplenia wynosi od 8 do 10 cm.
Istotną zaletą drugiej warstwy ocieplenia jest to, że doskonale osłania ona poszczególne elementy konstrukcji dachu, które to mają przecież mniejszą izolacyjność termiczną niż wełna. Gdyby jednak ograniczyć się tylko i wyłącznie do termoizolacji pomiędzy krokwiami, te wówczas stałyby się one mostkami termicznymi i jeszcze bardziej zwiększały straty ciepła.
